مقیاس تجدیدنظر شده تاثیر رویداد

حافظه شرح حال[۱] جنبه ای از حافظه است که با یادآوری حوادث که به صورت شخصی تجربه شده اند، مرتبط می باشد. این نوع حافظه برای عملکرد انسان ضروری است و به طور مؤثر منجر به یک احساس فردی از خود، حفظ جهت در زندگی و پیگیری اهداف در سایه حل مسائل گذشته می گردد. حافظه شرح حال معنایی، بخشی از حافظه شرح حال می باشد و با حافظه رویدادها و موضوعات مربوط به خود شخص ارتباط دارد[۱].

حافظه شرح حال در زمینه های بسیار متنوعی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش ها به بررسی ماهیت و کارکرد آن [۳،۲]، عوامل اجتماعی مؤثر در رشد اولیه آن [۵،۴]، فرآیندهای زیربنایی مربوط به چگونگی رمزگذاری، بازیابی و فراموشی رویدادها[۷،۶]، نقش آن در سازماندهی احساس فرد از خود[۴،۸] و جنبه هایی که از آسیب های نورولوژیکی متأثر می گردند پرداخته اند[۹].

مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد: مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد (IES-R)[2] یک پرسشنامه خودسنجی ۲۲ ماده ای است که فراوانی نشانه های پس از سانحه، اجتناب، برانگیختگی بیش از حد و علائم آزاردهنده را(در خرده مقیاس های جداگانه) و در طول یک هفته اخیر می سنجد. همسانی درونی این آزمون بالا(آلفای کرونباخ، ۹۲/۰-۷۹/۰) و پایانی آزمون بازآزمون آن خوب است. این آزمون به عنوان ابزار سنجش درماندگی پس از سانحه دارای اعتبار بالای است گرچه باید تأکید شود که ابزار تشخیصی PTSD نمی باشد. در این مطالعه، IES-R در ارتباط با تجربه جنگ اجرا و تکمیل گشت.

مقیاس تاثیر حوادث[۱]  در سال ۱۹۷۹ توسط هورویتز و  همکاران ابداع شد(۱). این آزمون در ابتدا جهت بررسی تاثیر سوگ در افراد مختلف مورد استفاده قرار می گرفت ولی به تدریج جهت انواع مختلف آسیب مورد استفاده یافت(۲).

مقیاس تاثیر حوادث اولین ابزار تشخیصی استرس پس از سانحه[۲] بود و قبل از این که معیارهای تشخیص اختلال استرس بعد از سانحه در DSM-III مشخص شود، ابداع گردید و البته فاقد بعد برانگیختگی اختلال استرس پس از سانحه بر طبق معیارهای تشخیصی DSM-IV می باشد(۲).

نسخه تجدید نظرشده[۳] IES(IES-R) در سال ۱۹۹۷ توسط Weiss و  Marmar طبق معیارهای DSM-IV طراحی گردید. این نسخه تجدید نظریافته شامل بعد برانگیختگی[۴] نیز می باشد(۳).

IES-R شبیه به IES بوده و یک ابزار خودگزارشگر[۵] است که شامل سه بعد اصلی افکار مزاحم[۶]، برانگیختگی و اجتناب[۷] می گردد. این ابزار شامل ۲۲ ماده است که ۷ ماده اضافه بر ۱۵ ماده IES دارد. از این ۷ ماده، ۶ ماده آن مربوط به بعد برانگیختگی بوده و یک ماده دیگر آن مربوط به افکار مزاحم است. پاسخ دهندگان فراوانی تجربه هر علامت ا در عرض هفت روز گذشته از ۰(هرگز) تا ۴(خیلی زیاد) تکمیل می نمایند(۴).

در مورد ویژگی های ابزار (اعتبار و پایایی) تحقیقات متعددی انجام شده است. برای مثال نسخه های چینی، فرانسوی و آلمانی آن اعتبار یابی شده اند(۵-۸). بعد از زلزله بم ، نیاز به یک ابزار مناسب جهت بررسی اثر مداخلات روانشناختی ضروری می نمود و بررسی پایایی و اعتبار آزمون IES-R در راستای همین هدف صورت گرفت.

مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد وایس و مارمر (IES-R)

هدف: ارزیابی ابعاد درماندگی ذهنی به هنگام مواجهه با رویدادهای خاص در زندگی (اجتناب، افکار ناخواسته، و بیش انگیختگی)

شیوه تکمیل: جدول زیر ، فهرستی از نظرات افراد از مشکلاتی است که گاهی پس از رویداد فشارزا داشته اند. لطفاً تمام موارد را علامت گذاری نموده ، و مشخص نمایید که این اظهارات در طول ۷ روز گذشته تا چه حد برای شما ناراحت کننده بوده است. اگر این موارد در ۷ روز گذشته برای شما ناراحت کننده نبوده است، ستون ” هرگز ” را علامت گذاری نمایید.

ردیف	عبارات	هرگز	به ندرت	گاهی	اغلب	بشدت
۱	هر یادآورنده ای موجب بازگشت احساسات در مورد آن می شد.
۲	نمی توانستم راحت بخوابم.
۳	چیزهای دیگری مرا مجبور به فکر کردن در مورد آن می کرد.
۴	احساس میکردم زود عصبی و خشمگین می شوم.
۵	سعی کردم زمانی که در مورد آن فکر کردم یا چیزی موجب یاد آوری آن می شد، احساساتی و ناراحت نشوم.
۶	حتی زمانی که قصد نداشتم در مورد آن فکر کنم به فکرم می آمد.
۷	اینگونه تصور میکردم که آن اتفاق نیفتاده یا حقیقت ندارد.
۸	از چیزی که یادآور آن بود دوری می کردم.
۹	تصاویری از آن مرتب به ذهنم می آمد.
۱۰	بسیار بی قرار بودم و به آسانی می ترسیدم.
۱۱	سعی می کردم درباره اش فکر نکنم.
۱۲	می دانستم که هنوز احساسا ت زیادی در مورد آن دارم ، اما تا به حال به آن نپرداخته ام.
۱۳	تا حدی در مورد آن احساس بی حسی یا کرختی می کردم.
۱۴	رفتار و عواطف من طوری بود که گویا در آن زمان بسر می بردم.
۱۵	به سختی می توانستم به خواب فرو روم.
۱۶	امواجی از احساساتی قوی در مورد آن داشتم.
۱۷	سعی می کردم آنرا از حافظه خود پاک کنم.
۱۸	در تمرکز کردن اشکال داشتم.
۱۹	یادآوری آن موجب واکنشهای بدنی مانند عرق کردن، مشکلات تنفسی، تهوع و یا تشدید ضربان قلب می شد.
۲۰	در مورد آن خواب می دیدم.
۲۱	احساس گوش به زنگ بودن و هشیاری داشتم.
۲۲	سعی می کردم در مورد آن صحبت نکنم.

*************************************

روش نمره گذاری و تفسیر                                                   

این پرسشنامه دارای ۲۲ سوال بوده و هدف آن ارزیابی ابعاد درماندگی ذهنی به هنگام مواجهه با رویدادهای خاص در زندگی (اجتناب، افکار ناخواسته، و بیش انگیختگی) است. طیف پاسخگویی آن از نوع لیکرت بوده که امتیاز مربوط به هر گزینه در جدول زیر ارائه گردیده است:

گزینه	هرگز	به ندرت	گاهی	اغلب	بشدت
امتیاز	۰	۱	۲	۳	۴

پرسشنامه فوق دارای سه بعد بوده که سوالات مربوط به هر بعد در جدول زیر ارائه گردیده است:

خرده مقیاس	سوالات مربوطه
اجتناب	۵، ۷، ۸، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۷، ۲۲
افکار ناخواسته	۱، ۲، ۳، ۶، ۹، ۱۶، ۲۰
بیش انگیختگی	۴، ۱۰، ۱۴، ۱۵، ۱۸، ۱۹، ۲۱

برای بدست آوردن امتیاز مربوط به هر بعد، مجموع امتیازات سوالات مربوط به آن بعد را با هم جمع نمایید. برای بدست آوردن امتیاز کلی پرسشنامه، مجموع امتیازات همه سوالات را با هم جمع کنید. نمرات بالاتر کل پرسشنامه بیانگر میزان درماندگی بالانر است و برعکس.

روایی و پایایی

از نظر روایی پیشبین و محتوا طبق یافته های وایس و مارمر (۱۹۹۷)، خرده مقیاس بیش انگیختگی در ارتباط با تروما از روایی پیشبین خوبی برخوردار است و خرده مقیاسهای افکار ناخواسته و اجتناب که ماده های IES (فرم اصلی) می باشند از نظر محتوا تا ۸۵/۰ حمایت شدند.

 همچنین، در پژوهش وایس و مارمر (۱۹۹۷)، پایائی پرسشنامه یا قابلیت اعتماد آن با استفاده از روش اندازه­گیری آلفای کرونباخ محاسبه شد. معمولاً دامنه ضریب اعتماد آلفای کرونباخ از صفر (۰) به معنای عدم پایداری، تا مثبت یک (۱+) به معنای پایائی کامل قرار می­گیرد و هر چه مقدار بدست آمده به عدد مثبت یک نزدیکتر باشد قابلیت اعتماد پرسشنامه بیشتر می­شود. آلفای کرونباخ برای مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد در جدول زیر ارائه شده است:

مقدار آلفای کرونباخ در مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد

بعد	آلفای کرونباخ
اجتناب	۸۷/۰
افکار ناخواسته	۸۴/۰
بیش انگیختگی	۷۹/۰

[۱] – Impact of Event Scale (IES)

[۲] – Post Traumatic Stress Disorder (PTSD)

[۳] – Impact of Event Scale-Revised (IES-R)

[۴] – Hyperarousal

[۵] – Self-report

[۶] – Intrusion

[۷] – Avoidance

• Weiss, D., & Marmar, C. (1997). The Impact of Event Scale Revised. In J. Wilson & T. Keane (Eds(, Assessing psychological trauma and PTSD. New York: Guildford.

******************************************

5,000 تومان – حالا بخرید نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد