آزمودنی مرجع آکادمی یادگیری و پژوهش
در این پست از آزمودنی به معرفی خلاصه کتاب روانشناسی بالینی فیرس می پردازیم که در کنار پرسشنامه های روانشناسی نیز میتواند به تحقیق شما کمک کند.
ﻣﻌﺮﻓﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ :(Clinical Psychology)
از رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻣﺘﻌﺪدی ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺑﻌﻀﯽ از اﯾﻦ ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ و ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺮ روش ﻋﻠﻤﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده اﯾﻦ رﺷﺘﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺗﺎﮐﯿﺪ دارﻧﺪ.
- ﺗﻌﺮﯾﻒ اﻧﺠﻤﻦ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ آﻣﺮﯾﮑﺎ از رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ: ﻫﻨﺮ و ﻓﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﺎزﮔﺎری اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﺳﺮ و ﮐﺎر دارد.
- ﺗﻌﺮﯾﻒ رﺑﺮ (۱۹۸۵): رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺣﻮزه ای از رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر و ﻏﯿﺮ ﻋﺎدی آدﻣﯽ ﺳﺮ و ﮐﺎر دارد.
- ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺟﯽ. اچ. رﺳﻨﯿﮏ (۱۹۹۱): رﺷﺘﻪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺤﻘﯿﻖ در ﻣﻮرد اﺻﻮل، روش ﻫﺎ و روﯾﻪ ﻫﺎ و ﺗﺪرﯾﺲ اﯾﻦ اﺻﻮل، روش ﻫﺎ و روﯾﻪ ﻫﺎ و اراﯾﻪ ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ اﺻﻮل، روش ﻫﺎ و روﯾﻪ ﻫﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ و ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎرﯾﻬﺎ، ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ و ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی ﻋﻘﻠﯽ، ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ، زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و رﻓﺘﺎری را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ آورﻧﺪ و در ﻣﻮرد ﻃﯿﻒ ﮔﺴﺘﺮده ای از ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﮐﺎرﺑﺮد دارﻧﺪ.
از ﻧﻈﺮ رﺳﻨﯿﮏ، ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﺿﺮوری در رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از: ﺳﻨﺠﺶ و ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﯾﺎ درﻣﺎن، ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺎرﺑﺮد اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ و ﺣﺮﻓﻪ ای. وﺟﻪ ﻣﻤﯿﺰه رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ، ﺗﺨﺼﺺ آﻧﻬﺎ در زﻣﯿﻨﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ و آﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﯽ رواﻧﯽ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ آﻧﻬﺎ در ادﻏﺎم ﻋﻠﻢ، ﻧﻈﺮﯾﻪ و ﮐﺎر ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﺳﺖ.
سه حوزه مهارتی روانشناسان بالینی
ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ در ﺳﻪ ﺣﻮزه ﻣﻬﺎرت ﮐﺎﻓﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ:
- ﺗﺸﺨﯿﺺ: اﯾﺠﺎد و ﺗﮑﺎﻣﻞ روش ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻠﻞ، ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی ﻋﻼﯾﻢ و ﺳﯿﺮ ﺑﯿﻤﺎرﯾﻬﺎی رواﻧﯽ
- درﻣﺎن: ﮐﺸﻒ و اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﻄﻠﻮب در وﺿﻌﯿﺖ رواﻧﯽ و رﻓﺘﺎری ﻓﺮد؛
- ﭘﮋوﻫﺶ: برﺧﻮرد ﻋﻠﻤﯽ، آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ و ﯾﺎ ﮐﻠﯿﻨﯿﮑﯽ ﺑﺮای ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و ﮔﺴﺘﺮش داﻧﺶ ﺑﺸﺮی در زﻣﯿﻨﻪ رﻓﺘﺎر اﻧﺴﺎن.
در ﻣﯿﺎن ﮐﺎرﻫﺎی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﯾﺎد ﺷﺪه ارزﯾﺎﺑﯽ، ﺗﺸﺨﯿﺺ و درﻣﺎن از وﻇﺎﯾﻒ اﺻﻠﯽ رواﻧﺸﻨﺎس ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﯾﺎد ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮع رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﯾﻦ رﺷﺘﻪ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده اﻧﺪ.
اﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ در ﺗﻌﺮﯾﻒ اﯾﻦ رﺷﺘﻪ ﺑﺮ روش ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺎﮐﯿﺪ دارﻧﺪ و آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﻄﺐ ﻣﺨﺎﻟﻒ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. دادﺳﺘﺎن و ﻣﻨﺼﻮر در ﻣﻘﺪﻣﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺘﺎب رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ (ﭘﺮون و ﭘﺮون) ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ، در اﯾﻦ ﺑﺎره ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از ﻻﮔﺎش ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪ:
ﻓﺼﻞ اول ﮐﻠﯿﺎت رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ
رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺗﺠﺮﺑﯽ و رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﺎ دو ﻃﺮﯾﻘﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ ﻫﺪف واﺣﺪ اﻗﺪام ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و آن ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮاﯾﻂ رﻓﺘﺎر. رواﻧﺸﻨﺎس ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﻤﺎم ﺷﺮاﯾﻂ را ﺧﺎرج از داﯾﺮه ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ و ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﯾﮏ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﭘﺮدازد، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ رواﻧﺸﻨﺎس ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ راﻫﯿﺎﺑﯽ و ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻠﯽ و ﻓﺮدی ﺷﺪه ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽ ورزد.
ﭘﺲ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﺎﻧﻨﺪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ روش و ﻧﻪ در ﺣﮑﻢ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺎﺻﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد.
آﻧﺪره ری رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ را ﯾﮏ آزﻣﻮن ﮔﺮی ﺳﺎزﻣﺎن ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺴﺄﻟﻪ ای ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮد ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﯽ داﻧﺪ و آن را ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻪ روش ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ آزﻣﻮﻧﮕﺮی دﻗﯿﻘﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﻣﯽ زﻧﺪ اﻣﺎ ﮔﺴﺘﺮده ﺗﺮ از ﻫﺪف و ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻞ آزﻣﻮن اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ وی روش ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ را ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﺪرﯾﺠﯽ رﻓﺘﺎر ﻓﺮدی ﻣﯽ داﻧﺪ.
رواﻧﺸﻨﺎس ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ اﻓﺮاد ﺳﺮ و ﮐﺎر دارد ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎی ﻓﺮدی ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ.
رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻣﺮﺿﯽ دارد اﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی آن ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ اﯾﻦ رﺷﺘﻪ، ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻣﺮﺿﯽ، رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻧﯿﺰ ﮔﺴﺘﺮش ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ.
از ﻃﺮﻓﯽ ﺣﺪﻓﺎﺻﻞ ﺑﯿﻦ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﮐﻮدک ﻧﯿﺰ از ﺟﻬﺎت ﺑﺴﯿﺎری ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ در اﺻﻞ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮐﻮدﮐﺎن ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎده ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪ.
ﺣﺮﻓﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺑﻬﺪاﺷﺖ رواﻧﯽ دارﻧﺪ.
رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎن (psychiatrist)
روان ﭘﺰﺷﮏ ﯾﮏ ﭘﺰﺷﮏ اﺳﺖ. روان ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺳﻨﺖ ﻃﺒﯽ دارد و ﺟﺰﯾﯽ از رﺷﺘﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ اﺳﺖ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ روان ﭘﺰﺷﮑﺎن ﻏﺎﻟﺒﺎً از ﻗﺪرت و ﭘﺎﯾﮕﺎه ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. روان ﭘﺰﺷﮑﯽ در ﻟﻔﻆ و در ﻋﻤﻞ در ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺪاﺷﺖ رواﻧﯽ ﻧﻘﺶ
ﺑﺎﻻﺗﺮی دارﻧﺪ و ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ اﺳﺘﺪﻻل ﻫﺎ و ﺑﺤﺚ ﻫﺎی اﯾﻦ ﺣﺮﻓﻪ ﺑﺮ زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ آن اﺳﺘﻮار اﺳﺖ.
رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آﻣﻮزش ﻫﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ دارو ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، اﻣﺮاض ﺟﺴﻤﯽ را درﻣﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﻌﺎﯾﻨﺎت ﺑﺪﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. از ﻃﺮﻓﯽ آﻣﻮزش ﻫﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد در ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺸﮑﻼت ﻃﺒﯽ دﺧﯿﻞ در ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻫﺎی رواﻧﯽ ﺑﯿﻤﺎران، ﻣﻬﺎرت ﺑﯿﺸﺘﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﺮ ﺧﻼف رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎنﻣﻌﻤﻮﻻً آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﮑﯽ اﻧﺪﮐﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ و ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه آﻣﻮزش آﻧﺎن در زﻣﯿﻨﻪ رﻓﺘﺎر اﻧﺴﺎن و ﺳﻨﺠﺶ ﮐﺎرآﯾﯽ رواﻧﯽ و روش ﻫﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﺗﺤﻘﯿﻖ اﺳﺖ.
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺸﺎور (counseling psychologists)
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺸﺎور، ﮐﺎرﻫﺎی ﻣﺸﺘﺮک زﯾﺎدی ﺑﺎ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ دارﻧﺪ. رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺸﺎور ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻧﺎﺑﻬﻨﺠﺎر ﯾﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎرﯾﻬﺎی ﺧﻔﯿﻔﯽ دارﻧﺪ. آﻧﻬﺎ ﻣﺸﺎوره ﮔﺮوﻫﯽ ﯾﺎ ﻣﺸﺎوره ﻓﺮدی اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. روش اﺻﻠﯽ آﻧﺎن در ﺳﻨﺠﺶ ﻧﯿﺰﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اﺳﺖ ﻫﺮﭼﻨﺪ آزﻣﻮن ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ( آزﻣﻮن ﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮن ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎ، ﺷﺨﺼﯿﺖ، ﻋﻼﯾﻖ و اﺳﺘﻌﺪاد ﺷﻐﻠﯽ). از ﻟﺤﺎظ ﺗﺎرﯾﺨﯽ، ﻣﺸﺎوره ﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ زﯾﺎدی اﻧﺠﺎم داده اﻧﺪ. آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ در اﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ: ۱٫ ﭘﯿﺶ ﮔﯿﺮی ۲٫ ﻣﺸﻮرت ۳٫ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی اﻣﺪادی ۴٫ ﻣﺸﺎوره/ درﻣﺎن ﮐﻮﺗﺎه
ﻣﺪت ﯾﮏ ﺗﺎ ﭘﺎﻧﺰده ﺟﻠﺴﻪ ای. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ آﻧﺎن ﻋﻼﻗﻪ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﻪ ﻣﺸﺎوره ﺷﻐﻠﯽ و ﺣﺮﻓﻪ ای ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و روز ﺑﻪ روز ﻋﻼﻗﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﺼﻮﺻﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺸﺎور ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺎﻧﯽ ﺧﺪﻣﺎت ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻼل ﯾﺎ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎرﯾﺸﺎن ﺧﻔﯿﻒ اﺳﺖ ﻋﻤﺪﺗﺎًو در زﻣﯿﻨﻪ ﺳﻨﺠﺶ ﺷﻐﻠﯽ و ﺣﺮﻓﻪ ای ﺗﺨﺼﺺ دارﻧﺪ.
ﻣﺪدﮐﺎران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ (psychiatric social workers)
ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺣﺮﻓﻪ ای ﻣﺪدﮐﺎران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روان ﭘﺰﺷﮑﯽﻏﺎﻟﺒﺎً ﺷﺒﯿﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی روان ﭘﺰﺷﮑﺎن و رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﺳﺖ. ﺑﺴﯿﺎری از آﻧﻬﺎ روان درﻣﺎﻧﯽ اﻧﻔﺮادی و ﮔﺮوﻫﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﺳﺎل ﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﻧﻘﺶ ﻫﺎی ﻣﺪدﮐﺎران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎن و رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻫﻤﭙﻮﺷﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ اﻣﺎ ﻣﺪدﮐﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺣﺮﻓﻪ ای، ﺷﺮح ﺣﺎل ﻣﯽ ﮔﯿﺮد، ﺑﺎ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﻫﺎ و ﺑﺴﺘﮕﺎن ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎرﯾﺎﺑﯽ را ﺑﺮای ﻣﺮاﺟﻌﺎن، ﻣﻬﯿﺎ و ﺑﺎ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺸﺎوره ﻣﯽ ﮐﻨﺪاﺻﻮﻻً. ﻣﺪدﮐﺎران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ دﺧﯿﻞ در آﺳﯿﺐ ﻫﺎی رواﻧﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ دروﻧﯽ و رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻨﺪ.
رﺷﺘﻪ ﻣﺪدﮐﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺳﺮدﻣﺪار اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺎر ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﻧﻈﺎرت ﺷﺪه ﺑﺮای آﻣﻮزش داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ. دروس ﻣﺪدﮐﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ دروس رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎن ﻣﺨﺘﺼﺮﺗﺮﻧﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎی آﻧﺎن ﺑﻪ اﻧﺪازه رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎن و رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ اﺻﻠﯽ ﻣﺪدﮐﺎران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، درﮔﯿﺮ ﺷﺪن ﺷﺪﯾﺪﺷﺎن ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮه ﺑﯿﻤﺎران و ﻓﺸﺎرﻫﺎی رواﻧﯽ آﻧﺎن اﺳﺖ. اﺣﺘﻤﺎل ﻣﺮاﺟﻌﻪ آﻧﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﯾﺎ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎ ـ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﻤﺎران ـ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ. ﻣﺪدﮐﺎران اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﻘﺶ ﻓﻌﺎﻟﯽ دارﻧﺪ و ﮔﺮاﯾﺶ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﻪ اراﯾﻪ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﻫﺎی ﻧﻈﺮی و اﻧﺘﺰاﻋﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﺧﻮﯾﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ.
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺪرﺳﻪ (school psychologists)
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﺑﯿﺎن و ﻣﺪرﺳﺎن ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ زﻣﯿﻨﻪ ﺳﺎز رﺷﺪ ﻋﻘﻠﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﺑﭽﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ای ﻫﺎ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف ﻧﯿﺰ در ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺤﯿﻂ و ﻓﻀﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﺪارس ﺑﻪ اوﻟﯿﺎی ﻣﺪرﺳﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. آﻧﻬﻏﺎﻟﺒﺎً ﺑﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ و در ﻣﻮاﻗﻊ ﺿﺮوری، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ، درﻣﺎن ﻫﺎ ﯾﺎ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺟﺎﻫﺎی ﻻزم را ﺗﺪارک ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ.
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﺪرﺳﻪ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﻌﻠﻤﺎن و اوﻟﯿﺎی ﻣﺪرﺳﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻂ ﻣﺸﯽ ﻣﺪرﺳﻪ ﯾﺎ ﻧﺤﻮه اداره ﮐﻼس ﻫﺎ ﻣﺸﻮرت ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. آن ﻫﺎ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﺪرﺳﻪ، ﮐﻮدﮐﺴﺘﺎن و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻫﺎی روزاﻧﻪ، درﻣﺎﻧﮕﺎه ﻫﺎ و ﺣﺘﯽ ﻣﺆﺳﺴﺎت ﮐﯿﻔﺮی ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻋﺪه ﮐﻤﯽ از آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺼﻮﺻﯽ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ (rehabilitation psychologists)
ﻣﺤﻮر ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و اﻗﺪاﻣﺎت رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﺟﺴﻤﯽ ﯾﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ دارﻧﺪ. ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺎدرزادی ﯾﺎ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎ و ﺻﺪﻣﺎت ﭘﺲ از ﺗﻮﻟﺪ ﺑﺎﺷﺪ. رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ و ﻣﻮاﻧﻊ ﺟﺴﻤﯽ، رواﻧﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺣﺎﺻﻞ از آن ﻫﺎ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ. ﻣﺤﻞ اﺻﻠﯽ ﮐﺎرﺷﺎن ﻫﻢ ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎ ن ﻫﺎ اﺳﺖ.
روان ﭘﺮﺳﺘﺎران (psychiatric nurses)
روان ﭘﺮﺳﺘﺎران ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎران دارﻧﺪ . آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻣﻮرد ﻣﯿﺰان اﻧﻄﺒﺎق آﻧﺎن ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﻧﻘﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺴﺎس و ﻣﻬﻤﯽ ﻧﯿﺰ در اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻣﺤﯿﻂ درﻣﺎن ﺑﺨﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ دارﻧﺪ. آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻫﻤﮑﺎری ﺑﺎ روان ﭘﺰﺷﮑﺎن ﯾﺎ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻫﺎی درﻣﺎﻧﯽ را اﺟﺮا ﮐﻨﻨﺪ.
ﻓﺼﻞ اول ﮐﻠﯿﺎت رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ
رﺷﺘﻪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺳﻼﻣﺘﯽ در ﺳﺎل ﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ زﯾﺎدی در ﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش اﺳﺖ. رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و اﻗﺪاﻣﺎت ﺧﻮد ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺒﺮد و ﺣﻔﻆ ﺳﻼﻣﺘﯽ اﻓﺮاد ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. در ﺿﻤﻦ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و درﻣﺎن ﻧﯿﺰ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﯽ، اﺟﺮا و ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﺮدم در ﺗﺮک ﺳﯿﮕﺎر، ﮐﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎرﻫﺎی رواﻧﯽ، ﮐﻢ ﮐﺮدن وزن ﯾﺎ ﺣﻔﻆ ﺗﻨﺎﺳﺐ اﻧﺪاﻣﺸﺎن ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
مشخصات فایل
| تعداد صفحات: | ۲۷۱ |
| تهیه کننده: | جمشید محمدی |
| فرمت فایل: |