آزمودنی مرجع آکادمی یادگیری و پژوهش
پرخوری شامل بلع مقدار زیادی غذا به طور نامعمول و احساس فقدان کنترل در طول دوره ی خوردن است، که به میزان حداقل دوبار در هفته و به مدت شش ماه رخ دهد(کاپلان و سادوک[۱]، ۲۰۰۳؛ ترجمه پورافکاری، ۱۳۸۴). پراشتهایی عصبی تکرار دوره های راجعه پرخوری و رفتارهای جبرانی نامتاسب از دوبار در فته به یک بار در هفته طی ۳ ماه گذشته است. معیارهای تشخیصی آن شامل خوردن، در دوره های زمانی منفصل (به طور مثال هر دوره دو ساعت) و مقدار غذایی مشخصا بیشتر از مقدار غذایی است که اکثر مردم در دوره های زمانی و موقعیتهای مشابه می خورند؛ احساس عدم کنترل بر خوردن در طی دوره ها(به طور مثال فرد احساس می کند نمی تواند خوردن را متوقف کند یا کنترلی بر این که چه می خورد و چه مقدار می خورد ندارد) غذا خوردن با سرعت بیشتر از هنجار؛ غذا خوردن تا زمانی که احساس پربودن ناراحت کننده ای به فرد دست بدهد. خوردن مقدار زیادی غذا زمانی که فرد به طور فیزیکی احساس گرسنگی نمی کند؛ تنها غذا خوردن به دلیل احساس شرمندگی از میزان غذایی که می خورد؛ احساس انزجار از خود، افسردگی یا احساس گناه زیاد بعد از پرخوری. پرخوری حداقل یکبار در هفته به مدت ۳ ماه اتفاق می افتد؛ پرخوری با استفاده مکرر از رفتارهای جبرانی نامناسب مرتبط نیست و منحصرا در طی دوره های بی اشتهایی عصبی و پراشتهایی عصب اتفاق نمی افتد(انجمن روان پزشکی آمریکا[۲]، ۲۰۱۳).
اختلال پرخوری احتمالا رایج ترین اختلال خوردن است و تخمین زده می شود که تقریبا دو درصد از همه بزرگسالان در ایلات متحده از این اختلال رنج می برند(اسپیترز، یانوسکیو وادن، وینگ، مارکس و استانکارد[۳]، ۱۹۹۳). اگر چه اختلال پرخوری به افراد چاق محدود نمی شود، این اختلال تشخیصی رایج در این گروه است، خصوصا در میا مراجعانی که به دنبال درمان برای مشکل چاقی خود هستند(یانوسکی، نیلسون و دوبرت[۴]، ۱۹۹۴). بیش از ۳۰ درصد افرادی که چاق هستند و آنهایی که تلاش می کنند وزن کم کنند، ممکن است از این اختلال رنج ببرند(اسپیترز و همکاران، ۱۹۹۳).
گورمالی و همکاران(۲۸) این مقیاس پرخوری را به منظور اندازه گیری شدت پرخوری در افراد مبتلا به چاقی طراحی کردند. این مقیاس از ۱۶ ماده تشکیل شده است و ماده های آن از سه یا چهارجمله تشکیل شده است. از ازمودنی ها خواسته می شود، جمله ای را انتخاب کنند که آنها را به بهترین وجه توصیف می کند. ماده ها از صفر تا سه درجه بندی می شوند و نمره کلی از صفر تا ۴۶ متغیر است. نسخه های انگلیسی (۲۸، ۲۹، ۳۰)، پرتغالی(۳) و ایتالیایی(۳۱) این مقیاس از اعتبار و ضریب حساسیت و ویژگی رضایت بخشی برخوردار هستند. دژکام و همکاران(۳۲) در مطالعه ای خصوصیات روان سنجی نسخه ایرانی مقیاس پرخوری را بررسی کردند.
تعدادی از نمونه سوالات پرسشنامه :
۱– الف) وقتی که با دیگران هستم درباره وزن و اندازهی بدنم احساس نگرانی نمیکنم.
۲- الف) در غذا خوردن به صورت آرام و درست مشکلی ندارم
مشخصات فایل پرسشنامه:
روایی و پایایی: دارد
تعریف مفهومی: دارد
قالب فایل: Word
منبع: دارد
تعداد سوالات:۱۶
نمره گذاری و تفسیر: دارد
سوالات پرسشنامه به لاتین: دارد
مقاله بیس لاتین: دارد
تعداد مقالات همراه : ۳